…حالت ظاهری ما، عاری از عیوب باطنی ماست؛ خود را مجاهد در راهت می دانیم و می پنداریم تمامی هستی و نیستیمان را در کف اخلاص برای رسیدن به لقایت گذاشته ایم ولی تا چند وادی، رضا و خشنودی تو و فرموده به آئینت نهفته است. تنها خود می دانی و حتی خودمان همچون سرو پایمان ضعیف و عاجز است و با قوه ادراک ناقصمان، نمی توانیم اعمالمان را در جهت پیوستن به تو و قبول در درگاهت ارزیابی کنیم . بنابراین تنها به فضل و عنایت و ستاری ات چشم امید و مرحمت داریم. ای پروردگار کریم و رب جلیل، اگر اعمالمان مورد قبولت می باشد نیت هایمان را نیز، در مسیر رضایتت خالص گردان و تا توفیق نیت پاک و قلب مطمئن، به ما عنایت ننموده ای ما را در میدان عمل قرار مده تا عملی را بدون قصد رضای تو انجام ندهیم و توقع خشنودی و کرامت تو را داشته باشیم و ما را از جمله صالحان قرار ده و بر ما رحم کن و گناهانمان را ببخشای…