شهيد «علی‌نقی نژاد کريم» در 17 آذر 1339 در شهرستان «رودسر» ديده به جهان گشود. پدرش مختار (فوت 1359) كشاورز بود. دوره نوجوانی و تحصيل را در زادگاه خود با جديت به تعليم و آموختن گذراند. او کنجکاوی زياد پيرامون مسائل اجتماعی، اخلاقی و مذهبی داشت و در کنار خانواده و با حسن تعهدی که نسبت به جامعه داشت روز به ‌روز در کسب علم و دانش و فضايل اخلاقی موفق‌تر از گذشته بود. در جريان پيروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و پيش از آن با عشق و علاقه‌ای زائدالوصف نسبت به امام راحل (ره) همگام با سایر مردم در محافل مذهبی و در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و بارها از جانب مأموران شهربانی و ساواک تهديد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت؛ در منزل نيز از تعقيب آنان در امان نبود و حتی بعد از پيروزی انقلاب اسلامی نيز اين آزار و اذیت‌ها از طرف مخالفين و منافقين ادامه داشت. او در سال 1358 موفق به اخذ ديپلم گرديد و در همان سال در رشته‌ی مهندسی متالوژی دانشگاه صنعتی شريف پذيرفته شد. در دانشگاه نيز با عضويت در انجمن اسلامی در جهت تقويت اعتقاداتش می‌کوشید و در جريان انقلاب فرهنگی در مدارس رودسر به ‌عنوان دبير رياضی مشغول به کار شد و هم‌ زمان اداره‌ی نهاد حزب جمهوري اسلامی را به عهده داشت. وی عنايتی خاص به دانش آموزان ضعيف و تهی دست داشت و رایگان اوقات خود را در خدمت آنان می‌گذارند. سال 1360 در جریان آزادسازی شهر بوکان از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حامل کمک‌های مردم به اين شهر، در منطقه‌ی دیواندره توسط منافقین دستگير و به زندان گروهک‌ها منتقل شد و در 29 شهريور 1362، در «بوكان» توسط (حزب کومله) به شهادت رسيد و اثري از پيكرش به دست نيامد.