پروفایل شهید – پرتال جامع شهدای دانشجو استان گیلان

در صورت مغایرت اطلاعات شهید، مراتب را اعلام فرمایید باسپاس

خسرو کیایی ویشکی

شهید دفاع مقدس

اطــــلاعــــات فــــردی شــــهید

نـــــام :

خسرو

نـــــام خـــــانوادگـــــی :

کیایی ویشکی

نـــــام پـــــدر :

علی

تـــــاریخ تـــــولـــــد :

1346/06/08

مـــــحل تـــــولـــــد :

واجارگاه-رودسر

ســـــن :

دانشــجـوی :

صنعتی امیرکبیر

رشــــته تحصــــیلی :

برق

وضـــــعیت تــــاهــــل :

مجرد

تـعـــداد فـــرزنـد :

دســـــته اعـــــزامـــــی :

سپاه

مســــئولــــیت :

مسئول واحد تخریب

شهید خسرو در8 شهریور ماه 1346 در شهر واجارگاه از توابه شهرستان رودسر ، استان گیلان پا به عرصه دنیای مادی گذاشت . چهر ساله بود که پدرش را از دست داد و از آغاز همان اولین سال های زندگی اش با سختی های روزگار آشنا شد . شهید استعدادی در ابعاد مختلف که همه را با سن کمش به فعلیت رساند . استعداد علمی ، استعداد اخلاقی ،استعداد معنوی ، استعداد نظامی و .... در صحنه علمی ، با اینکه از دوره راهنمایی بیشتر در جبهه ها بود ،در رشته ریاضی ادامه تحصیل داده و به دانشگاه صنعتی امیر کبیر تهران در رشته مهندسی برق – قدرت راه یافت . دربعد اخلاقی ، باهرکس یک بار می نشست شیفته رفتار او می شدند . در بعد معنوی و دینی ، هر کس به نمازش می نگریست می فهمید که او در دنیایی دیگر سیر می کند. در بعد نظامی ، با سن کمش در واحد تخریب لشکر کربلا یک وزنه بود . تقریبا از آغاز جنگ در جبهه ها حضور داشت و در اکثر عملیات ها تا هنگام شهادتش حضوری فعال داشت . هنگام شهادتش 19 ساله بود در حالی که از 15 سالگی در جبهه ها حضور داشت ، برای اینکه مانع جبهه رفتنش نشوند دستی در شناسنامه برد . سرانجام او که در فراق دوستان رفته همیشه نالان بود و از این که خود نرفته است غمگین بود در آغاز عملیات کربلای 4در تاریخ سوم دی ماه 1365در محور عملیاتی شلمچه بر اثر بمباران هوایی دشمن به شهادت رسید . یادش گرامی باد و راهش پر رهرو

رزمنده نستوه جبهه حق : دانشجوي مهندسي برق, از مسئولين واحد تخريب لشگر 25 كربلا و عضو شوراي پايگاه بسيج واجارگاه: بسم الله الرحمن الرحيم يا ايها الذين آمنوا مالكم اذا قيل لكم اخضروا في سبيل الله اثاقلتم الي الارض ارضيتم باحيوه الدنيا من الاخره فما متاع الحيوه الدنيا في الاخره الا قليل الا تنفرو يعديكم عذاباً اليماً و يستبدل قوماً عندكم و لا تضروه شيئاً و الله علي كل شي قدير (توبه 38و39) ان الله اشتري من المومنين انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه يقاتلون في سبيل الله ليقتلون و يقتلون وعداً عليه حقاً في التوارايه و الانجيل و القرآن و من او في بعهده من الله فاستبشرو ببيعكم الذي بايعتم به و ذالك هو الغفور العظيم... يا من رحمه قريب من المحسنين و يا من كتابه تذكره المتقين و يامن يحب الصابرين و يا من يحب التوابين يا رجائي عند مصيبتي و غياثي عندكر بتي و يا خير الفاتحين و يا خير الناصرين و يا من في القيمه ملكه و يا من في الميزان قضاوه يا من في الجنه الثوابه يا من في النار عقلبه يا غفار يا ستار يا غافر و يا ساتر و يا ناظر و يا ناصر و اي كه بنام بلند پرشكوه و هيبتت سخن آغاز مي كنم. سلام عليكم: براي انسان است بگفته قرآن كه وصيتي بر شما بازماندگان كنم و براي عمل به اين حكم الهي خواستم مقداري با شما سخن , هر چند كه به زبان نمي گويم به قلم گفته باشم الوصيه للوالدين و الاقربين بالعروف حقاً علي المتقين (سوره بقره آيه 180) با سلام و درود بر امام عصر و الزمان ما مهدي (عج) و نائب بر حقش رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران خميني بت شكن و با سلام و درود بر تمامي شهيدان چه آنانكه رفتند و به لقاء پروردگارشان پيوستند و چه شهيدان زنده اي كه هنوز در كنارمان هستند و گواهان و دليل تاريخ و زمانند و بر اسراي اين جنگ كه در دست بعث كافر اسير هستند و با مقاومت و صبر خود آهنين پتكي بر سر جنايتكاراني همانند امريكا و شوروي و انگليس و فرانسه و اسرائيل مي كوبند و با سلام بر تمامي خانواده هاي شهيدان و سلام بر تمامي امت شهيد پرور و حزب الله ايران و جهان اسلام... اين كلمات الهي را آغاز گر قرار دادم چون اين بجا مانده از پيامبر عزيز است و پيام خداوند جل الجلاله و اين را از باب ذكر گفتم كه قرآن مي فرمايد: يا ايها الذين آمنوا دكرو الله ذكراً كثيراً(اي كسانيكه به خدا ايمان اورده ايد ذكر حق و يا خدا را بدلو بزبان بسيار كنيد) الان كه كشور در حال جنگ با كفار است به نيروي جهادگر احتياج دارد امام امت حكم جهاد را داده هر چند موقع آن نرسيده كمه جهاد سراسري اعلام كنند روي سخنم با آناني است كه در اين امر مهم سرباز مي زنند شما راضي شده ايد با بهانه داشتن پدر و مادر و فرزند و خواهر و برادر و زن و حفظ مال و منال خود از جهاد كناره گيريد اما بدانيد كه راضي به چيزي كه اهميت آن بسيار ناچيز است شده ايد لذات و رحمت و بركات اخروي را بالذات و رحمت و بركات اخروي را با لذات و دوست داشتني هاي زودگذر دنيوي مبادله كرده ايد علاوه بر اين شما نمي ترسيد از قهر و عذاب خداوندي اوست كه شما را آفريد و شما را داراي وسايل و جاه گردانيد آيا شكرگذار نعمات او هستيد , خداوند وعده داده كه اگر شما به جهاد و ياري و نصرت دين حق بر نخيزيد بدانيد كه قومي ديگر براي آن دنيا خداوند از ماجرا بسي خواهد در نظر بياوريد در آن لحظه كه پرده ها در افتد و همه چيز از مستوريت خويش خارج گردد لحظه موعود امت قيامت روزي كه تمامي بي اعتنايي هاي ما و ديگر اعمال ما مخصوصا در مورد قوانين اسلام بررسي شده و كيفر براثي تعيين مي گردد اين همه بي احترامي و بي حرمتي و بيدقتي در حفظ قرآن و نگهداري قران و ديگر اعمال است كه مارا علاوه بر تحمل رنج الهي از همه مهمتر سر افكنده در پيش رسول خدا وائمه خدا و ديگر مومنين و صلحا خواهد كرد بياييد حال بايد تا موقعي كه وقت است حسرت آن لحظه خورده خداي كند ما مورد رحمت و عفو او قرار گرفته و بخشوده شويم وگرنه واي به حالمان. چگونه است كه نقل قولي از شهيد دستغيب كنم چيزي كه بايد گفته شود اين است كه هر چيز قلبي دارد مثلا قلب قران سوره يس است و قلب عالم وجود محمد (ص) و قلب زمين محور ان است قلب اين امت امامش و اما قلب متحرك و محرك و قدرت نهال اسلام و انقلاب شهيد است اين نيز همانند تمامي قلبها وابستگي هاي مستقيم با عالم موجودي خرد دارد و هرگاه اين قلب كه محرك و وابسته به انقلاب كه همانا شهادت شهيد است قطع و جدا گردد انقلاب و در نتيجه اسلام كه احتياج به رشد و تحرك دارد باز ايستاده و از حركت خواهد افتاد و بر اين مدعا دليلي واضح تر از تاريخ نيست كه از شروع هدايت الهي و آمدن هداه مهديين همه وقت و همه گاه شهادت بوده و تا به دين اسلام كه رسيده بوده و هنوز هم هست و كماكان ادامه دهندگان راه هابيل ها و حبيب نجارها و حسين و ديگر ائمه طاهرين و ياران حسين زمان و ديگر شهدا گام بر اين عرصه وجودي مي گذارند باشد تا مانيز درهر چه بيشتر موفق در گام نهادن در اين راه پر مخاطره باشيم انشاالله كه خداوند ما را در كنف حمايت خود قرار داده و اين العفر هاي ما را مورد قبول درگه بي نياز و شمارش قرار دهد مسئله اي كه بايد متذكر شوم اين ميباشد كه ما جنگ ما تنها خلاصه در اين چند روز و يا چند ماه و چندسال جنگ با صدام نمي گردد ما آنقدر خواهيم جنگيد كه اسرائيل را از ريشه بركنده و تا امام عصرمان مهدي موعود حكومتش عالم گستر گردد و علاوه بر اين مادر هر لحظه در جنگ با نفس خويش بايد باشيم. اي جوانان هر چه بيشتر در كسب اخلاق نيكو بكوشيد اين اخلاق است كه بايد تمامي كشورها را مقيد به اسلام و مسلمانيت گرداند اين شمائي كه يك شيعه هستيد آنچنان خود را همگام اسلام و انقلاب و موازين آن بايد بكنيد كه علي اكبر و عباس آنچنان در راه اسلام همگام پدر و برادر خود بودند در همه جا اعتقاد خود را نسبت به كسب اخلاق حسنه قوي كنيد چرا كه اين اخلاق است كه انسان را با هدايت شدن توسط خداوند به سرمنزل مقصود مي رساند و در اين رابطه است كه امام عزيزمان مي فرمايد (تقوا را , تقوا را , تقوي را نسب العين قرار دهيد . امام خميني ) اي خواهرانم شما نيز آنچنان محجرب و عفيف باشيد كه آن صلابت و عزيمت زنان پاكي چون فاطمه اطهر را زنده كنيد آنچنان در دفاع از حق خود كه همانا عزت و شرف و انسانيت همه چه زن و چه مرد در همان است در مقابل ظلم ظالم و در مقابل بي عدالتي خروشنده و ترفنده باشيد و آنچنان مقاومت از خود نشان دهيد كه آسوهتان همانا بزرگ زن صابر و مقاوم زينب كبري باشيد اي برادر پيامهايي نيز دارم : برادرم جمله هاي خونين مرا بنگر جمله هاي به ان بنگاشته شده است آيا مي بينيد آن جملات را به آنان تجسم گرايي مفاهيمند بله اگر جانم فدا شد اگر تنم پاره پاره شد اگر دست و پايم بي حركت گرديد مي دانيد كه همه با فرياد رسا مي گويند من اگر فدا شدم تسليم جان آفرين گشته ام من اگر پاره پاره گرديده ام از شوق پيوستن به معشوق بوده است و من اگر بي حركت گشتم جهت راهنمايي بهر پيداكردن راه برايتان بوده ام اي هم وطنان جمله ام فرياد مي زند اگر من در متن او كوششي بودم و حال پاره گشته ام شما اي امت حزب الله در صحنه باشدي و حفاظت كنيد از لباس انقلاب كه همان ولايت فقيه و قوانين اسلامي هستند تا كه انقلاب اسلامي مان بدست اين ددان خدانشناس زمانه يعني امريكا و شوروي و عمالشان و ديگر منافقين پاره پاره نگردد و با پشتيباني هر چه بيشتر از آن زرهي آهنين بر روح و روان آن باشيد هر لحظه در دلم اين نداست كه خدايا آنچنان مرا در راهت بكش كه جسمم تكه تكه گردد تا كه رژيم بهتر آزاد گردد اي پدر مادر اي برادر و خواهر بدانيد كه هر تكه جسمم ندايي را در خود جاي داده است آنها مي گويند كه همه ما به عشقي رفتيم يكي به عشق ديدار خدا, يكي به عشق ديدار رسول الله, يكي به عشق اولياءالله , يكي به عشق ديدار حسين و همنشيني با او و يكي به عشق پيوستن به حق , يكي به عشق سوختن همچو پروانه به پاي شمع پر فروغ اسلام و امام, يكي بهر سلامتي امام امت يكي بهر تداوم خط خميني, يكي بهر پاكي و آزادگي و رهايي و... خدا را گواه مي گيرم كه با عنايت قلبي كامل در اين راه گام برداشته ام و تا پاي جان در اين راه بوده ام و با خونم گواهي و با مشتهايم هدف و زبانم پيام و نگاهم درخواست هايم را داده ام مادرم و خواهرم اگر من برايتان يك ياري دهندة كوچكي بودم بدانيد كه ياور حق و حقيقت هميشه جاويد است بلكه اين من بودم كه بطور موقت ياراي ياري كردن را از او ستوده بودم . تا كه شايد به فرمان او ياوري براي شما باشم اي برادر و اي خواهر غافل مشو از تزويز دنيا و رياي در كار كه گر پرده ور افتد جز سياهي چهره نمي بيني اين دنيا تنها ظاهر دارد مگر انسان براي خود از اين بندهاي دنيوي قفس مي سازد؟ نه بلكه اگر ديگران بر او اينچنين قفسهايي ببافند , خود را رهاي از اين لنگر هاي دنيوي مي گرداند اميد است كه همه ما مورد لطف و مرحمت قرار گرفته و مورد مغفرت خداوند قرار بگيريم انشاالله و در قسمت ديگر و آخرين قسمت بايد بگويم كه هر چه از مال دنيا دارم از خدا خواسته ام كه مرا ياري كند تا همه را همانند جانم در راه او صرف كنم از مال وارثي كه به من ميرسد اگر شما برادرانم ميتوانيد نگهداري كرده و آن را براي مصارف جنگ , انقلاب , مخصوصا براي خانواده هاي بي بضاعت و كساني كه مي خواهند ازدواج كنند و به دليل كسري بودجه مالي دست به اين امر الهي نزده اند, بدهيد انشاالله كه از ثواب آن بهره بردار گرديد و باشد كه خداوند همه ما را در اين راه كه همانا ياري مومنان و مسلمانان كه همان ياري دين خدا و در نتيجه ياري خداوند است موفق و منصور بگردانيد باميد ظهور هر چه سريعتر امام عصر صاحب الزمان (اروضا) سلامتي و طول عمر رهبر و امام امت به قيام انقلاب مهدي (عج) و براي ياري او در كنار او به اميد پيروزي هر چه سريعتر رزمندگان اسلام و باميد ادامه راه همه شهيدان اسلام و به اميد تشكيل حكومت جهاني اسلام با نابودي اسرائيل و دسترسي هر چه زودتر به بيت القدس عزيز والسلام علي و من التبع الهدي

يك روز بعد از فراغت از كلاس و درس به منزل مراجعه كرد و با يك حالت معصوم و تبسّمي خاص نزد مادر كه در حال شستشوي لباس بود، آمد و گفت: مادر جان خسته نباشي. از شما درخواستي دارم و مي خواهم كه جواب رد به من ندهيد. سپس نامه اي از جيب خود بيرون آورد و گفت: اين رضايت نامه براي اعزام به جبهه است و از شما مي خواهم كه آن را امضاء كنيد. مادر، در جواب گفت: خسرو جان حالا براي شما كمي زود است و بايد درسهايتان را بخوانيد و به دانشگاه برويد. باهوش و استعدادي كه در شما سراغ دارم، بهتر آنست كه در صحنة علم ترقّي كنيد و بعد به مسائل جبهه و جنگ بپردازيد. شهيد خسرو در جواب ايشان گفت: مادر، امروز مي خواهم تلاش كنم تا در دانشگاه جبهه، ايفاي نقش كنم و اگر توانستم در آنجا درس عشق و ايثار را به نحو شايسته اي بياموزم، به شما قول مي دهم كه در بهترين دانشگاههاي كشور قبول شوم. مادر، با لبخندي جواب داد: مي بينيد كه دستم خيس است و حالا نمي توانم اين برگه را امضاء كنم. خسرو فهميد كه مادر مي خواهد از اين كار، سرباز زند. در نتيجه سريع رفت و حوله اي آورد و گفت: بفرمائيد با اين حوله، دستتان را خشك نموده و سپس امضاء‌ كنيد. نگاه نافذ خسرو كه سرشار از مهر و عطوفت، بود قلب مادر را تكان داد. مادر، سخت تحت تأثير حالات معنوي او قرار گرفت. دستان خود را پاك كرد و زير برگه را امضاء نمود و فقط اين جمله را گفت: پسرم اميدوارم در هر دو دانشگاه سربلند شوي! شهيد خسرو، درنگ را جايز نديد و در اوّلين فرصت خود را به كاروان اعزاميان به جبهه رساند و بعد از چند ماه حضور فعّال به مرخّصي آمد. كاملاً روحيات و حالاتش وراي اين عالم شده بود. يك روز شخصي به نام ميرآقا كه از همرزمان خسرو بود به خانة ما آمد و پس از معرفي و احوالپرسي ساعتي از حال وهواي جبهه با هم صحبت كردند. هنگام نماز ظهر شد. ناگهان ديدم، دوستِ خسرو پاي مصنوعي خود را كنار گذاشت و با لبخندي گفت: از دستِ اين مزاحم، راحت شدم. با ديدن آن صحنه، بسيار احساس شرم كردم كه ما در كنار چه انسانهاي والايي زندگي مي كنيم ولي از عظمت وجود و صلابت ايمانشان بي اطّلاعيم. خسرو كه حالات من و مادر را كاملاً زير نظر داشت، فرصت را مغتنم شمرد و براي اثبات هر چه بيشتر اهداف اين قشر جانباز و عاشق ولايت رو به ما كرد و گفت: نظام اسلامي، نظامي كامل و پوياست و باعث مي شود كه انسان در درون، تهذيب نفس نموده و سعادت اخروي را بر دنيا مقدّم بشمارد. اينان با خون مظلومِ مَرد تاريخ اسلام بيعت نمودند و من بر خود مي بالم كه در ركاب چنين مردان متواضع و بي ادّعا در دانشگاه جبهه درس مي آموزم

“نقل از خواهر شهید“

بيان ياد و خاطره از شهداي گرانقدر هشت سال دفاع مقدس بسيار دردناك است خصوصا شهدايي را در كنار و آغوش خود جان باختند شهيد خسرو كيايي از شهداي گرانقدر بودند كه همواره وجودش را در اختيار برادران ديگر در جبهه گذاشته بود و او از خصوصيات بارز اخلاقي برخوردار بود چون با اين شهيد ارتباط نزديك داشتم و معمولا درجبهه و پشت جبهه با هم بوديم همواره ايشان را بگونه اي مي ديدم كه او مال اين دنيا نيست و بزودي پرواز خواهد كرد شهيد خسرو مظلوم مانده و نياز به شناخت اين شخصيت عظيم مي باشد خسرو رات بايد در ميدانهاي معين و معبرهاي ايجاد شده جستجو كرد او بسيجي بزرگ بود و او بقدري از نظر جسمي ضعيف و كوچك بود وقتي بجاي مسئول تخريب 255 كربلا وارد جلسه فرماندهان منطقه جنوب مي شد خيلي ها مي گفتند اين بچه كيست و فكر مي كردند فرزند يكي از فرماندهان است. امّا وقتي كه لب به سخن مي گشودند فرماندهان از او استفاده وافري مي كردند از جمله اين فرماندهان فرمانده جبهه ها حاج مرتضي قرباني فرمانده سابق ل 25 كربلا بود حال با اين مقدمه به اصل يك خاطره مي پردازيم. وقتي كه با شهيد خسرو كيايي در منطقه عملياتي جفير ـ شط علي در منطقه جنوب بوديم در خط مقدم جبهه هرگزخواب را به چشم او نمي ديدم و هميشه زودتر از ساير بچه هاي رزمنده بيدار بود و نماز صبح را با وضوي نماز شب اقامه مي كرد. و هر صبح كه بيدار مي شدم چشم هاي او را اشكبار مي ديدم در يكي از شبها وقتي كه بچه ها در منطقه عمليات خاكريز سنگر انفرادي حفر كرده بودند مشغول راز و نياز و عبادت بودند به گونه اي كه گريه بعضي بچه ها امنيت را به خطر انداخته بود . خسرو در حالي كه عبادت و راز و نياز خود را با خدا انجام داده بود و هنوز در انتظار طلوع صبح براي اقامه نماز صبح انتظار مي كشيد به ناگاه به سمت بچه ها اهل تهجد آمد با صداي بلند و توام با خنده گفت. آقايان عزيز چرااين قدر گناه مي كنيد كه شبها اين گونه توبه و انابه مي كنيد كمتر گناه كنيد بعد رفت و چند قدم آن طرف تر در حاليكه همين حرف را تكرار مي كرد تبديل به حزن شد و گريه او بي اختيار شد و صداي قهقهه گريه او دلخراش بود. اين بود يك خاطره كوچك از اين شهيد بزرگ روزي از روزها بنده يك پيراهن تازه در اهواز خريده بودم وقتي اين لباس را داخل پادگان شهيد بهشتي اهواز آوردم با اصرار بچه ها در داخل اتاق پيراهن را پوشيدم اتفاقاً خيلي زيبا بود. شهيد خسرو طوري ديگر به من نگاه كرد با توجه به اينكه از او بزرگتر بودم هرگز با هم شوخي نمي كردم اما اين روز درحالي كه پيراهن را پوشيده بودم بناي شوخي را آغاز كرد. در اين زمان وقتي شوخي جدي تر شد حالت كشتي به خود گرفت و دست او به طرف دگمه هاي پيراهنم رفت و بطور ناخواسته تمام دگمه هايم كه بسته بود از ته كنده شد به گونه اي كه پيراهن قابل استفاده نبود. او به ظاهر ناراحت بود و من هم خيلي عصباني و ناراحت شدم به گونه اي كه با او قهر كردم اما او مي خواست اين را به من بفهماند در جبهه دنبال دنيا نبايد رفت و همه رزمنده ها لباس خاكي بسيجي با آرم يا زيارت يا شهادت پوشيده اند و اين پيراهن جايگاهي در ميان ما ندارد و اين درس بزرگي برايم بود و آن پيراهن راهرگز نپوشيدم و او هم بعداً عذرخواهي كرد

پائيز 1365 هجري خورشيدي بود آخرين باري بود كه او را ملاقات كردم در سيماي نوجوانش مي توانستيم صفا، راستي، اراده و عشق را بخوانم از فرماندهان واحد تخريب لشكر 25 كربلا بود. بسيجي و عاشقي كه در عملياتهاي زيادي شركت كرد و فاتح سرافراز جبهه نبرد با نفس خود بود شهيد خسرو كيايي. آمده بود تا ثابت كند كه بسيجي رزمنده درسنگر تحصيل علم، دانش، تلاش و سازندگي نيز مي تواند همچون جبهه هاي نبرد با مهاجمين دست نشانده عراق پيروز و سربلند باشد. او بعد از قبولي در دانشگاه با رتبه خوب و در رشته مهندسي برق دانشگاه صنعتي اميركبير تهران به جبهه جنگ بازگشت و چند ماه بعد به فيض شهادت نائل شد. از دوره نوجواني چهره هميشه ثابت جبهه هاي نبرد حق عليه باطل بود و براي بچه هاي لشكر 25 كربلا به عنوان يك تخريب چي ماهر شناخته شده بود. او دانش آموز ممتازي بود و هميشه دلشوره دوستان اين بود كه حيف است از عمل آموزي او در جهت خدمت به اهداف مقدس نظام بي بهره بمانيم. اما او در عين حضور مستمر در جبهه هاي دفاع مقدس به درس و مطالعه خود نيز ادامه داده و با اخذ ديپلم رياضي و فيزيك در رشته مهندسي برق دانشگاه صنعتي اميركبير تهران پذيرفته شده و به ثبت نام اقدام نموده است. در اين زمان به او خبر رسيد كه به دليل شهادت برخي از بچه هاي بسيجي به حضور او في الفور نياز مند مي باشد او در اين بار حضور در جبهه به صورت خاصي از همه دوستان و بستگان خداحافظي نموده و به منزل همه بستگان سر كشيده و از آنها رضايت طلبيده است. و گويي مقدر اين بوده كه او اينبار قبولي دانشگاه ابدي و حضور در نزد باريتعالي را احراز نموده و در عمليات كربلاي 5 در منطقه جنوب به شهادت رسيد.

سخن درباره شأن و منزلت این شهید بزرگوار از توان و عهده بنده خارج است. چرا اینکه سراسر زندگی این عزیز درس و عبرت است. ایشان با توجه به سن کمی که داشتند بسیار بزرگتر از آنچه ما می اندیشیدیم ایشان اندیشیده و عمل می کردند. زندگی فردی و اجتماعی ایشان را می بایستی از چند جهت مورد ارزیابی و مطالعه قرارداد. بنده که افتخار دوستی و رفاقت را بیش از حداقل سینزده سال با ایشان داشتم سراسر درس بود از نظر اخلاقی و تربیتی فوق العاده مطیع، متواضع بوده و همواره به آن اهتمام می ورزید و به لحاظ اعتقادی و دینی آنقدر پایبند بود که ما را شیفته این خصوصیات اعتقادی کرده بود. با ایشان در پشت جبهه و داخل جبهه در داخل سنگر های گرم و تفتیده جنوب روز ها و شب هایی را سپری کردم.در گرمای طاقت فرسای جنوب در تابستان که مصادف شده بود با ماه مبارک رمضان ایشان روزه دار بودند که در آن شرایط بچه های رزمنده بر اساس فتوای حضرت امام(ره) به دلیل شرایط جبهه نمی توانستند روزه دار باشند. ایشان طوری با تخریب لشکر هماهنگی کرده بودند که قصد دهه نمایند و از این ماه پر برکرت استفاده کافی را ببرند و در طول مدت جنگ که افتخار همسنگری را با ایشان داشتم پاسی از شب را به مناجات شبانه می پرداخت و نماز شب را به نماز صبح با وضوی نماز شب متصل می کرد. بعد از نماز صبح نیز هرگز نمی خوابید و مشغول آماده سازی کارهای روز جاری بود. ایشان به حدی نظم در کار داشتند که زبانزد عام و خاص بود و از نظر کاری فوق العاده متخصص بود از نظر علمی فوق العاده توانمند بود که در جبهه با بچه های رزمنده دروس مختلف را در اوقات بیکاری تدریس می کرد. بارها بنده خودم در پشت جبهه تلگرافی که فرمانده وقت ل25 کربلا حاج مرتضی قربانی برای قبل از عملیات می زدند و بنده این تلگراف را به دست ایشان زمانی که محصل بودند در دبیرستان امیرکبیر تنکابن می رساندم. خاطرات بسیاری از ایشان دارم که همه آنها در نوع خودش قابل تأمل است اما یکی از خاطرات ایشان را نقل می کنم. در عملیات والفجر6 به همراه خیلی از دوستانش که بعد ها به درجه شهادت نایل گردیدند یک هفته قبل نسبت به باز کردن معبر مین و شناسایی منطقه عملیات فعالیت داشتند تا پس از عملیات یکدیگر را در منطقه چفیر دیدیم. ایشان فوق العاده ناراحت و گرفته بود. گفتم چیه؟ جوابی نداد و گریه کنان رفت به داخل حسینیه ای که بچه ها درست کرده بودند. پس از یک ساعت وارد حسینیه شدم گفتم چه شده با همه علاقه ای که به هم داشتیم فقط گفت همه دوستان(اسم سه نفر را برد) به شهادت رسیدند و خدا من را قبول نکرد و از غافله عقب مانده ام. دیدم از ناحیه صورت زخمی است و ترکش به صورت وی خورده سوراخ کرده وارد فضای دهان شده و یک سرم یک لیتری در دست دارد که داخل پلاستیک سیاهی قرار داده و هرچند دقیقه یکبار غرغره و شستشو میداد. گفتم نیاز به بستری داری گفت در بیمارستان یک ساعت بودم اما احساس کردم برای پاکسازی میدان مین ل25 شاید نیاز به من داشته باشد و این روح بزرگی بود که ایشان داشتند که همواره به او عشق می ورزم. ان شاء الله بنده حقیر را مورد شفاعت خویش قرار دهد.

“نقل از دوست و همرزم شهید“