ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست خدایا می ترسم آن طوری که غلام بایستی در مقابل ارباب خود ادای وظیفه بکند نکرده باشم که نکرده ام . خون من و جان من کمتر از آن است که بتواند با خدای خود معامله بکنم و در این میان به یک واسطه خوب احتیاج دارم وآن امام خمینی رهبر عزیزم است امروز دیگر باید آرزوهای دنیوی را برای اسلام و قرآن و برای پایداری حکومت اسلامی خواست، امروز نباید آرزوها ، آرزوهای گذشته باشد تنها آرزویم شرکت در جبهه و شهادت در راه الله است. امروز جبهه بهترین محل آزمایش برای پس دادن امانت است پس می روم به جبهه تا بتوانم مرحمی نهم بر زخم گناهان انباشته شده و تا آزاد کنم روحم را و بشکنم زنجیرهای قفس گناهان مرا و تا بتوانم رضایتی از خدا حاصل نموده باشم به جبهه می روم تا به حکم قرآن که امری واجب میباشد عمل نموده باشم به جبهه می روم تا به ندای (هل من ناصر حسینی )حسین زمان خمینی کبیر لبیک گفته باشم خدایا کاش هزاران جان داشتم و در راه تو فدا می نمودم ، خدایا ببخش بر من گناهانم را و ببخش مرا قبل از اینکه از جهاد اصغر به جهاد اکبر برگشته باشم خواهرم سیاهی چادر تو کوبنده تر از سرخی خون من است و تو ای برادرم تو باید رهرو راه شهیدان باشی و با درس خواندنت مشت محکمی بر دهان یاوه گویان بزنی . و شما ای ملت عزیز ایران و امت اسلام که وارثان خون حسین (ع) هستید شما باید پشتیبان ولایت فقیه و یارو یاور امام امت باشید و هر گز لحظه ای از او جدا نشوید که لحظه ای غافل بودن و جدا شدن از رهبر موجب لطمه خوردن به انقلاب و اسلام است و برای طول عمر و صحت امام و پیروزی رزمندگان و ظهور امام زمان (عج) دعا نمایید در آخر از تمامی دوستان و آشنایان که ممكن است از من رنجیده باشند و یا از من خطايی سرزده باشد می خواهم که مرا ببخشند و از هم حلاليت می طلبم. والسلام 2/12/1362 اسفند ماه فتح علی فردی