سلام خدمت امام زمان و رهبر کبیر انقلاب و خانواده معظم شهدا شهادت امری است که از بدو ظهور اسلام همگان را به دنبال خود کشانده و از بین آنها عاشقان را برگزیده است. شاید من نیز بعد از گذشت هفت سال از انقلاب اسلامی جزو این عاشقان شده باشم . کسانی که قرآن کریم آنها را تعریف و تمجید کرده است. کسانی که نام اباعبدالله بر قلب شان اندوه و در دلشان شادی و چهره شان هیجان و بر چشمان شان اشک جاری می سازد. خداوند ما را جز این افراد قرار دهد که ما در اینجا و در آخرت سعادت را دریابیم سخنی چند نیز با خانواده دارم. مادر و پدر بزرگوارم! شادمان باشید چرا که این لیاقت در شماست که دست پرورده خود را در راه خدا داده و امانت دار خوبی بودید که به وظیفه خود خوب عمل کردید – به شما نمی گویم که گریه نکنید – گریه کنید که این اشک های شماست که در پشت جبهه قادر است دشمن را به خاک ذلت و خواری بنشاند. امام حسین نیز وقتی فرزندانش را از دست داد گریه می کرد. گریه دل انسان را از زندان غم و اندوه نجات می دهد و دل را گشاده تر می کند اما نگذارید این گریه در دیگران اثر سوء بگذارد و آنها را روشن کنید. خواهرانم ! حجاب تان اولین تکلیف تان است، بکوشید حجاب تان همانگونه که اسلام وقرآن می خواهد همانگونه باشد و این را بدانید که اگر تار مویی از شما عیان شود ضربه ای است عظیم بر پیکر اسلام ولی اگر حجاب تان در حد شرعی و اسلامی باشد قدرتش قوی تر از قطره قطره خون من و صدای شلیکش زیادتر از گلوله هایم می باشد. از برادرانم نیز تقاضا دارم که درس هایشان را خوب بخوانند که انقلاب ما در آینده احتیاج به شما دارد . این شمایید که باید پشتوانه اسلام باشید. از همه دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم. نکته دیگر اینکه سخن منافقان گوش ندهید و به ایشان تودهنی بزنید. امام را تنها نگذارید. جنگ جنگ تا رفع فتنه در عالم

خاطره ای را انتخاب نمایید… شکایت دل را به خدا گفتم