بسم الله الرحمن الرحیم این چند کلمه را در مورخ 27/08/1366 به عنوان وصیت نوشتم بنام خداوند بخشنده مهربان درود و سلام فراوان بر منجی عالم بشریت حضرت ولی عصر امام زمان و نایب بر حق رهبر انقلاب بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران و با سلام و درود گرم بر خانواده شهدا و معلولین و مجروحین و اسرا خدمت پدرو مادر پیرم سلام میگویم مادر زحمتهای فراوانی برای من کشیدی اما افسوس که نکردم خدمتی مادر برایت امیدوارم که مرا حلال کنی و از پدر پیرم که من تنها امید او بودم امیدوارم که مرا حلال فرمایی پدر و مادرم چون ستمگران بر دود مان ما حمله کرده اند و می خواهند مارا به زیر سازش ببرند ما جوانان مملکت همه دست در دست داده و تا اخرین قطره های خون ما می جنگیم و سازش نمی پذیریم سلام به خواهرانم که امید داشتید که همچون دیگران در خانه شما نو عروس وارد شود ولی بدانید و اگاه باشید که خداوند نعمت در لباس نعمت را قرار داده و ما هم به فرمان خدا کار ما را شروع می کنیم و تمتم کارهای ما به نام او و با اسم او شروع می شود پس بر شما لازم است که همچون گذشته ها حجاب را فاطمه وار رعایت کنید و بر قلب دشمنان خارجی و داخلی بزنید و اگر گفتند شما از اول با این حرف زدنتان را چه دیدی بگویید ما اگر بکشیم پیروزیم و اگر همه کشته بشویم باز هم پیروز هستیم و این رمز موفقیت ماست. از عموها نيز حلاليت مي طلبم و از دايه هايم حلاليت مي طلبم خواهر بزرگ و داماد عزيزم شما بعد از من به عنوان بزرگتر خانواد? ما بايد زندگي مان را حفظ کنيد تمام اموالي را که از پدر و مادر به من مي رسيد درميان خواهر کوچکم و محمد رضا رمضاني تقسيم کنيد و هميشه يادتان باشد؟؟؟ تا تاريخ باقي است و در پايان از عموم مردم روستاي پيله بور و از پسر دايي هايم اصغر رمضاني با خانمش افسر نظري و زن دايه عزيزم که يک سال سربار او بودم حلاليت مي طلبم (و از دختر دايه ام (مهديه) حلاليت مي طلبم که اگر روي شما اسم گذاشتم ولي تا به حال به عنوان خواهر با شما برخورد کرده ام مرا مي بخشيد) و از سيروس نظري با خانواده حلاليت مي طلبم و از خانواد? ابراهيم عظيمي حلاليت مي طلبم و اميدوارم که خداوند مرا مورد رحمت خودش قرار دهد و من به عنوان بند? بسيار بسيار ضعيف بتوانم چند صباحي را در جبهه هاي حق عليه باطل به سر ببرم و اگر شهيد شدم مرا در امام زاده ابراهيم دفن نماييد و از خداي بزرگ مصلحت دارم که هر گناهي را که تا بحال انجام داده ام اکنون خدا دست توسل به سوي شما دراز کرده ام و اکنون جزء توکسي را ندارم که پيش او بروم و از او تقاضاي حاجت را بخواهم و من از عموم مردم که بر گردن من حق دارند خواهشمندم با مراجعه به خواهر بزرگم حق خودشان را دريافت نمايند از رحمت نظري حلاليت مي طلبم و از عموي بزرگم جناب آقاي علي اکبر نظري حلاليت مي طلبم و از عبدالحسين نظري که اگر خداي ناکرده نافرماني کرده ام بر حق نبوده حلاليت مي طلبم و در پايان به مادرم سفارش ميکنم که در مرگ من گريه و ناله نکن اگر چه که ديگر کسي نداري که به عنوان اميد براي شما باشد ولي باز از خداوند تقاضاي چيزي را مکن و بر مردم روستاي خودم مي گوييم خيال نکنيد که دنيا فقط همين است بالاخره روزي همه ما خواهيم رفت پس چه بهتر که با پاي خودمان برويم.

خاطره ای را انتخاب نمایید… يك روز كه از دانشگاه و امتحانات فارغ شده بود